سوخت های خلاصه بیشتر از ماشین برقی هستند

خارج از هزینه ها, راندمان انرژی سوخت های مصنوعی مسئله دیگری است مهم. راندمان انرژی کلی فرآیند تولید پایین تر از سوخت های فسیلی است ، به خصوص به دلیل تلفات انرژی در هنگام الکترولیز و تبدیل CO2 به هیدروکربن ها. این بدان معناست که E-Fuals نسبت به سوخت های سنتی به انرژی بیشتری نیاز دارد ، که می تواند استقرار در مقیاس بزرگ آنها را محدود کند.

اتومبیل: سوخت مصنوعی ، یک انقلاب ?

این یک سوخت بدون روغن در حال حاضر با مارک های لوکس محبوب است و توسط تولید کنندگان آن به عنوان سوخت آینده ارائه می شود. این محصول مصنوعی است و ردپای کربن به طور رسمی خنثی است.

آیا این سوخت آینده است ، کسی که باعث می شود موتورهای بنزین یا دیزلی ما بدون آلاینده کار کند ? یا برعکس ، یک قول دروغین که توسط تولید کنندگان خودرو برجسته شده است تا از انتقال به همه برقی جلوگیری کند ? در یک مرکز تحقیقاتی در آلمان غربی ، حدود 100 میلیون یورو برای توسعه این سوخت های مصنوعی سرمایه گذاری شده است.

ارزیابی کربن خنثی

برای ساختن آنها ، ابتدا باید CO2 را ضبط کنید. “ما از CO2 و هیدروژن استفاده می کنیم. این سوخت ها یک محلول خنثی CO2 هستند زیرا گاز از هوای محیط کشیده می شود “, Roland Dittmeyer ، مدیر موسسه مهندسی فرآیند خرد کارلسروه (آلمان) را توضیح می دهد. تست ها این را تأیید می کنند: موتورهای حرارتی فعلی می توانند با این سوخت های جدید کار کنند. آنها همیشه CO2 را رد می کنند اما بیشتر از آنچه برای ساختن آن لازم نیست. بنابراین ردپای کربن خنثی است. اما قیمت آن سه یورو در هر لیتر را برطرف می کند.

به اشتراک بگذارید: مقاله در شبکه های اجتماعی

/esi-block/مبارک :: محتوا/همان موضوعی/<"contentId":5884451>.html ->
اشتراک خبرنامه

تمام اخبار در فیلم

بیشتر اخبار ما را با خبرنامه ما دریافت کنید

سوخت های خلاصه بیشتر از ماشین برقی هستند ?

اکنون (تقریباً) در اروپا عمل می شود ، اتومبیل های حرارتی جدید در سال 2035 برای فروش ممنوع خواهند شد. این ماشین برقی قبلاً رهبری را به دست خواهد گرفت ، اما گزینه های دیگر تا آن زمان قادر به ظهور خواهند بود. و ، چرا سوخت های سنتز نیست ? اما آیا آنها واقعاً اکولوژیکی تر از ماشین برقی هستند ?

همانطور که مطمئناً بدون اینکه بدانید اخبار خودرو را در سال 2035 دنبال می کنید ، تولید کنندگان ممنوعیت فروش اتومبیل های حرارتی جدید در اروپا را دارند. این متن توسط پارلمان اروپا و کمیسیون اروپا به تصویب رسید. این آیین نامه بدیهی است که به نفع صنعت خودروهای برقی خواهد بود.

اگر عملاً همه تولید کنندگان امروز انتقال انرژی خود را آغاز کرده اند ، برخی از افراد به طور مشروعیت سؤال از گزینه های دیگر را مانند تویوتا می پرسند. در واقع ، به نظر می رسد آینده فقط به ماشین برقی وعده داده شده است ، و معدود گزینه های معتبر که به نظر می رسد نوک بینی خود را امروز نشان می دهد به اندازه کافی بالغ نیستند تا در کوتاه مدت مانند انتخاب دیگری برای برقی ثبت نام کنند.

به عنوان مثال ، ماشین هیدروژن به بسیاری از تولید کنندگان علاقه مند است ، اما در حال حاضر ، توسعه این فناوری بسیار روی سطح باقی می ماند ، به خصوص به دلیل هزینه های توسعه بسیار بالاتر از ماشین های برقی و اشکالاتی که نتیجه می گیرد.

و اگر جایگزین واقعی در نهایت از موتورهای حرارتی حاصل شود ? با بیش از 100 سال تحقیق و توسعه در این صنعت ، موتور گرما در حال حاضر اختصاص داده شده است که ناپدید می شود. حداقل در اروپا در ابتدا. اما اگر یک فناوری برای “صرفه جویی” موتور گرما ، پارلمان اروپا به تصمیم خود بازگردد ? یا حداقل ، او تصمیم خود را برای استقبال بهتر از آنچه می تواند یک جایگزین معتبر برای ماشین برقی باشد ، تطبیق می دهد ?

این فناوری, این سوخت مصنوعی است (یا همچنین “سوخت الکترونیکی” نامیده می شود) ، سوخت های مصنوعی تولید شده از آب به دنبال یک سری فرآیندهای شیمیایی. و در هفته های اخیر ، آلمان و ایتالیا ، که در پشت صحنه توسط پورشه و فراری همراه بودند ، به اتحادیه اروپا فشار آوردند. به حدی که سوخت های خلاصه پس از سال 2035 مجاز باشند. بنابراین می تواند پایان موتورهای احتراق را امضا کند.

سوخت مصنوعی چیست ?

سوخت های الکترونیکی ، همچنین به عنوان سوخت های الکترو سوخت یا به سادگی ، سوخت های مصنوعی شناخته می شوند ، به لطف استفاده از فناوری “Power-to-X” از یک شهرداری پایه ، به صورت مصنوعی تولید می شوند: آب. به لطف یک فرآیند الکترولیز شیمیایی ناشی از استفاده از برق تولید شده از منابع تجدید پذیر (اگر اینگونه نباشد ، مزایای زیست محیطی وجود نخواهد داشت), آب به اکسیژن و هیدروژن سبز تقسیم می شود.

هیدروژن ، به لطف فرآیند فیشر-تروسش (که شامل کاهش کاتالیز ناهمگن مونوکسید کربن توسط هیدروژن به منظور تبدیل آنها به هیدروکربن ها است) با CO ترکیب می شود₂ گرفته شده از محیط زیست یا به لطف فناوری ضبط کربن ذخیره شده است, بنابراین ایجاد یک گاز که بسته به فرآیند سنتز شیمیایی و پالایش متعاقب آن ، به سوخت الکترونیکی تبدیل می شود. سوخت های الکترونیکی بدون روغن یا زیست توده تولید می شوند ، اما از CO₂ و برق کم کربن. ما آن را در زیر خواهیم دید ، اما مفهوم برق کم کربن بسیار مهم است.

آیا با یک ماشین حرارتی سازگار است ?

پاسخ بله است ، و ویژگی های شیمیایی آنها حتی می تواند نسبت به دیزل و بدون فرآیند برتر باشد. این سوخت مصنوعی است ، ما می توانیم “آنچه را می خواهیم” در آن قرار دهیم ، یعنی عناصری که کاملاً در یک موتور و بهره وری انرژی مناسب می سوزند.

از سوی دیگر, سوخت الکترونیکی به ما اجازه نمی دهد که تخلیه های آلوده به اگزوز را کاهش دهیم, مانند اکسیدهای نیتروژن (NOX) یا ذرات. بنابراین علاقه به کاهش انتشار آلاینده در زمان فرآیند تولید است. به عنوان مثال ، سوخت مصنوعی می تواند مدلهای حرارتی فعلی را به لطف ضبط شرکت بالادست خنثی کند₂, هم₂ که سپس برای تولید دوباره سوخت مصنوعی استفاده می شود, که پس از آن ، مانند اتومبیل های حرارتی معمولی به اگزوز رد می شود. CO2 که سپس اسیر می شود تا دوباره سوخت الکترونیکی تولید کند ، و غیره.

هنوز لازم است که این فناوری به صورت گسترده در دسترس باشد ، که هنوز اینگونه نیست.

تولید کنندگان اتومبیل که در آنجا کار می کنند چیست؟ ?

بسیاری از آنها وجود دارد ، و آنها بیش از آنچه به نظر می رسد در آنجا کار می کنند ، از زمان شروع کار آنها هنگامی که اولین زنگ های زنگ هشدار به نیاز به دکربانیزه کردن بخش حمل و نقل از ده سال پیش شروع به صدا کردند. حتی قبل از انتقال گران قیمت اما لازم ،, تولید کنندگان شروع به جستجوی فن آوری های جدید کرده اند که احتمالاً جایگزین مناسب برای موتورهای حرارتی را ارائه می دهند.

امروزه چندین پروژه توسعه و تولید این سوخت های مصنوعی سازگار با محیط زیست پدید آمده است. یکی از اولین کسانی که در این مسیر شروع کرده اید ، آئودی است. شرکت حلقه ها در چندین کارخانه اروپایی ، به ویژه در فرانسه ، در کارخانه ای که در نزدیکی Reims واقع شده است ، سوخت های مصنوعی تولید می کند. با این حال ، حجم ها به اندازه کافی حاشیه ای هستند تا به تولید انبوه امیدوار باشند.

آئودی بخشی از گروه فولکس واگن است و مارک های دیگر به موضوع سوخت های خلاصه نگاه کرده اند. پورشه یکی از فعال ترین است و یک پروژه آزمایشی با انرژی زیمنس برای ساخت یک کارخانه تولید سوخت مصنوعی در شیلی راه اندازی کرده است که باید تا سال 2026 تا 550 میلیون لیتر سوخت تولید کند. در ابتدا ، این سوخت فقط برای تغذیه پورشه 911 GT3 فنجان Supercup LA ، یکی از مسابقات بسیاری از یکنواختی که توسط سازنده برگزار می شود ، خدمت می کند.

صنایع علاقه مند دیگر چیست ?

علاوه بر موتورهای حرارتی ما ، سوخت های خلاصه همچنین می توانند یک راه حل ماندگار برای بخش هایی باشند که گزینه های دیگری برای کاهش انتشار CO خود ندارند₂. به عنوان مثال تحرک سنگین و طولانی از راه دور (زمینی ، دریا ، هوا), ملاقات با مشکلات دفع کربن سازی و برق به 10 تا 20 سال نیاز دارد تا موتورهای خود را تطبیق داده و زیرساخت های شارژ را شارژ کنند. در مورد هیدروژن ، که چندین دهه قبل از دموکراتیک کردن یا خیر ، در این صنایع ادعا خواهد شد.

باز هم ، بنابراین ، سوخت مصنوعی به صورت ظاهر می شود یک راه حل انتقالی که هدف رقابت با برق یا هیدروژن را نخواهد داشت, اما ارائه یک راه حل پایدار کم کربن برای بخش هایی که قادر به اتخاذ استراتژی های دفع کربن کوتاه مدت و میان مدت دیگر نخواهند بود.

مهمترین نمونه مطمئناً بخش هوانوردی است. این صنعت گزینه های بسیار کمی برای نفت سفید به ویژه در دستگاه های مسافت طولانی دارد. برقی یا هیدروژن هنوز گزینه های ممکن برای این نوع استفاده نیستند. این انرژی ها نیاز به ایجاد تغییرات اساسی در کل زیرساخت های تحویل انرژی ، طراحی مخازن و حتی هواپیما در جهت وسیع تر این اصطلاح دارند.

با برق ، میزان انرژی تعبیه شده در مخزن به دلیل کمتری از چگالی انرژی کمتر از نفت سفید است. بنابراین ، برای مرور همان فاصله ، مخازن انرژی ، در این حالت باتری ها ، حداقل 3 تا 4 برابر بیشتر از مخازن Kérosene یک حجم را اشغال می کنند.

با سوخت های خلاصه ، در این حالت نفت سفید مصنوعی ، این کار به طور کلی کار را آسان تر می کند زیرا مولکول یکسان است, اما متفاوت تولید می شود. بنابراین ، نیازی به تغییر ناوگان مسافت طولانی نیست.

مزایای سوخت های مصنوعی چیست؟

آب و همکار₂ تنها منبع مواد برای تولید سوخت های مصنوعی برخلاف روغن و مشتقات فسیلی آن است که ناخالصی های مهمی در گوگرد و نیتروژن دارند و باید در هنگام پالایش از بین بروند.

در واقع ، شرکت های زیادی وجود دارد₂ برای سنتز استفاده می شود ، و این می تواند از منشأ مختلف (فسیلی ، بیولوژیکی یا جوی) باشد ، اما سوخت های مصنوعی با کاهش ردپای کربن در کل چرخه تولید آنها حداقل 70 ٪ در مقایسه با سوخت های روغن مشخص می شوند.

و همانطور که اینها می توانند مستقیماً سوخت های روغن را جایگزین کنند, بنابراین این یک جایگزین جدی و مؤثر برای کاهش انتشار گازهای حمل و نقل است. سوخت مصنوعی منابع فسیلی مانند گاز یا نفت را بسیج نمی کند و از همان کیفیت انرژی بهره می برد.

مضرات سوختهای مصنوعی چیست؟

از طرف دیگر ، برای تولید این سوخت خلاصه انرژی لازم است. سوخت های الکترونیکی ، محصولات CO₂, برای تولید هیدروژن یا الکترولیز CO به شدت درخواست تولید برق کم کربن را خواهد کرد₂. در یک زمینه فعلی که در آن برای صرفه جویی در مصرف انرژی درخواست شده است ، می توان توسعه سوخت مصنوعی را کند کرد تا دقیقاً از فن آوری های دموکراتیک تر و پیشرفته تر مانند ماشین برقی استفاده کند.

بنابراین این نیازها باید برنامه ریزی و پیش بینی شوند. خبر خوب ، فرانسه یکی از دانش آموزان خوب در این زمینه است ، تا جایی که به یکی از رهبران تبدیل شود. برای چی ? زیرا شدت کربن سوخت مصنوعی به آن وابسته است. و همانطور که مطمئناً بدون دانستن آن هستید ، در فرانسه ، برق ما یکی از دکربانیزه ترین است.

سوخت های مصنوعی زیست محیطی هستند ?

به عنوان مثال ، این اثر در آلمان کاملاً معکوس خواهد بود ، جایی که نیروگاه های زغال سنگ هنوز در کشور شایع هستند. تولید سوخت های الکترونیکی از برق از نیروگاه های زغال سنگ علاقه زیادی به اکولوژیکی نخواهد داشت, به خصوص از آنجا که میزان انرژی لازم برای تهیه یک لیتر سوخت الکترونیکی قابل توجه است ، در این مورد 20 کیلووات ساعت.

20 کیلووات ساعت مصرف یک ماشین برقی با سرعت 130 کیلومتر در ساعت بیش از 100 کیلومتر است. با انجام یک محاسبه سریع ، ما متوجه می شویم که حتی اگر تولید سوخت مصنوعی در مقایسه با سوخت های سنتی از تأثیر محیطی کمتری برخوردار باشد ، برای یک ماشین حرارتی که به عنوان مثال 6.0 لیتر در 100 کیلومتر مصرف می کند ، بنابراین 120 کیلووات ساعت طول می کشد. 6 لیتر سوخت الکترونیکی مصرف برق پنج برابر بیشتر از یک ماشین برقی برای انجام همان فاصله.

این همان چیزی است که Capgemini به رسانه ها تأیید می کند اخبار خودرو. به گفته وی ، راندمان کل یک ماشین برقی حدود 75 ٪ است ، در مقایسه با 10 تا 15 ٪ برای یک ماشین به سمت سوخت الکترونیکی. یا مصرف انرژی بالاتر ، در برابر سوخت خلاصه.

در بالا ، ما نمونه ای از پورشه را به شما داده ایم که تصمیم به نصب کارخانه خلبان تولید Efuel خود در شیلی گرفت. چرا شیلی ? از آنجا که این منطقه به خصوص بادی است و توربین های بادی 3.5 برابر بیشتر از برق در آلمان تأمین می کنند. این انرژی همچنین می تواند از از بین رفتن جلوگیری کند ، زیرا چگالی کم جمعیت که در نزدیکی آن واقع شده است اجازه نمی دهد که مستقیماً از آن استفاده شود.

با این حال ، یک اشکال باقی مانده است: حمل و نقل سوخت به اروپا که به شخصیت فضیلت معادله حمله می کند. بنابراین ما به فصل فوق باز می گردیم ، جایی که در دراز مدت ، سوخت خلاصه مطمئناً اعتبار بیشتری برای دریایی یا حمل و نقل هوایی خواهد داشت ، دو بخش که به نظر می رسد برق در کوتاه مدت و میان مدت چندان ممکن نیست. اما در حالت فعلی ، یک چیز قطعی به نظر می رسد ، اگر منابع موجود در برق برای تولید سوخت الکترونیکی کاهش نمی یابد, واقعاً علاقه ای به نفع سوخت های مصنوعی به اتومبیل های برقی وجود ندارد.

به خصوص از آنجا که قیمت سوخت خلاصه مطمئناً به دلیل تولید بسیار پیچیده و بسیار پر هزینه آنها بسیار گران خواهد بود. تخمین های خاص اعلام می کنند که در رابطه با بنزین دو برابر شده است. بدون فراموش کردن اینکه آنها همچنان به آلودگی ادامه خواهند داد ، به ویژه با دادن اکسیدهای نیتروژن و سایر ذرات ریز.

همانطور که در نمودار بالا مشاهده می شود ، از نظر انتشار CO2 ، یک مطالعه جدید از حمل و نقل و محیط زیست نتیجه می گیرد که ماشین برقی نسبت به همتای حرارتی خود ، CO2 کمتری را در کل چرخه زندگی خود ساطع می کند. حتی اگر با سوخت مصنوعی ساخته شده از برق “تمیز” (خورشیدی و باد) بچرخد.

یکی دیگر از مشکلات سوخت مصنوعی: ظرفیت تولید خیلی کم آنها تا سال 2035 در دسترس است. همانطور که نشان داد حمل و نقل و محیط زیست بر اساس پیش بینی های تولید کنندگان ، تولید سوخت مصنوعی در سال 2035 برای رول کردن … 2 ٪ ناوگان کافی است ! اگر ما اتومبیل های هیبریدی قابل شارژ را در نظر بگیریم ، این رقم به 3 ٪ افزایش می یابد ، زیرا این امر تحت تأثیر این نوع سوخت قرار می گیرد.

سرانجام ، آنچه برای سوخت های خلاصه باقی مانده است ? زیاد نیست ، مگر اینکه به تولید کنندگان اجازه دهد موتورهای حرارتی را ادامه دهند.

می خواهید به جامعه ای از علاقه مندان بپیوندید ? Discord ما از شما استقبال می کند ، این یک مکان کمک و اشتیاق متقابل در مورد فناوری است.

به هر حال ، سوخت های مصنوعی (سوخت الکترونیکی) چیست ?

با پشتیبانی برخی از کشورهای اروپایی در انتقال انرژی صنعت خودرو ، سوخت های مصنوعی در مورد آنها صحبت های زیادی می کنند. اما این دقیقا چیست ? ما همه چیز را به شما می گوییم.

ارسال شده در 4 آوریل 2023 در ساعت 1:30 بعد از ظهر

سوخت های مصنوعی (سوفل های الکترونیکی) هستند سوخت های تولید شده از CO2 و هیدروژن, برای کاهش انتشار گازهای گلخانه ای.

آنها را می توان در موتورهای احتراق داخلی سنتی استفاده کرد و جایگزین خاصی برای سوخت های فسیلی ارائه می دهد. علیرغم چالش ها از نظر هزینه و کارآیی ، سوفل های الکترونیکی می توانند نقش مهمی در انتقال انرژی داشته باشند.

اما سوخت مصنوعی چیست ? مزایا چیست ? مضرات آن ? چرا با انرژی الکتریکی در صنعت خودرو مخالفت می کند ? ما سهام می گیریم.

سوخت های مصنوعی ، چیست ?

سوخت های مصنوعی ، که به آن سوخت های الکترونیکی نیز گفته می شود ، سوخت هایی هستند که از CO2 و هیدروژن تولید می شوند. CO2 به طور کلی از منابع هوای صنعتی یا محیطی ناشی می شود ، در حالی که هیدروژن با استفاده از الکترولیز آب ، با استفاده از برق از منابع تجدید پذیر به دست می آید. مخلوط این دو عنصر امکان دستیابی به هیدروکربن های مصنوعی را فراهم می کند ، سوخت های متانول ، اتانول یا مایع شبیه به ذات و گاز سنتی.

مزیت اصلی سوخت های مصنوعی در توانایی آنها نهفته است انتشار گازهای گلخانه ای را کاهش دهید. در واقع ، در هنگام احتراق ، آنها همان مقدار CO2 را که در طول تولید خود اسیر کرده اند ، آزاد می کنند. بنابراین ، با استفاده از Fuals E ، ردپای کربن حمل و نقل را می توان کاهش داد ، در حالی که از زیرساخت های داخلی موجود و موتورهای احتراق داخلی استفاده می کند.

سوخت های الکترونیکی برای موتورهای سنتی

یکی از مهمترین مزایای سوخت مصنوعی سازگاری آنها با موتورهای احتراق داخلی سنتی است. در واقع, سوفل های الکترونیکی را می توان در موتورهای فعلی بدون اصلاح عمده استفاده کرد, ارائه یک جایگزین خاص تر برای سوخت های فسیلی.

بنابراین با استفاده از سوخت های مصنوعی طول عمر وسایل نقلیه موجود را افزایش می دهد ، در حالی که منتظر فناوری های جایگزین مانند وسایل نقلیه برقی یا هیدروژن ، دموکراتیک می شوند.

علاوه بر این ، سوخت های مصنوعی می تواند با سوخت های سنتی مخلوط شود, که می تواند پذیرش مترقی آنها را تسهیل کند. به عنوان مثال ، مخلوط حاوی 20 ٪ سوخت E و 80 ٪ بنزین کلاسیک ، بدون ایجاد مزاحمت در عملکرد موتورها ، انتشار CO2 را به میزان قابل توجهی کاهش می دهد. در نهایت ، حتی می توان به طور کامل سوخت های فسیلی را با سوفل های الکترونیکی جایگزین کرد.

چالش هایی که باید برطرف شود

با وجود دارایی های آنها ، سوخت های مصنوعی قبل از تبدیل شدن به یک راه حل کاملاً اتخاذ شده ، هنوز هم باید بر چالش های خاصی غلبه کنند. اول از همه, هزینه تولید آنها در حال حاضر بالاتر از سوخت های فسیلی است, به ویژه به دلیل سرمایه گذاری های لازم برای توسعه زیرساخت های تولید و توزیع.

چه کسی می گوید هزینه تولید بالا می گوید قیمت به پمپ بالاتر. به طور متوسط ​​تخمین زده می شود که سوخت های مصنوعی می توانند ، در زمانی که ما این خطوط را می نویسیم ، چهار برابر گرانتر از بنزین است. سوخت 8 یورو در هر لیتر ? بله ، ممکن است گیر بیفتد.

با این حال ، با افزایش انرژی های تجدید پذیر و بهبود فناوری ها ، احتمالاً کاهش هزینه ها در آینده کاهش می یابد.

خارج از هزینه ها, راندمان انرژی سوخت های مصنوعی مسئله دیگری است مهم. راندمان انرژی کلی فرآیند تولید پایین تر از سوخت های فسیلی است ، به خصوص به دلیل تلفات انرژی در هنگام الکترولیز و تبدیل CO2 به هیدروکربن ها. این بدان معناست که E-Fuals نسبت به سوخت های سنتی به انرژی بیشتری نیاز دارد ، که می تواند استقرار در مقیاس بزرگ آنها را محدود کند.

سرانجام ، لازم به ذکر است که سوخت های الکترونیکی با سایر راه حل های تحرک پایدار رقابت می کنند, مانند وسایل نقلیه برقی (VE) یا هیدروژن. این امر از بهره وری بهتر انرژی بهره مند می شود و به طور فزاینده ای محبوب است ، در حالی که وسایل نقلیه هیدروژن این مزیت را دارند که بتوانند به سرعت تأمین شوند و استقلال بیشتری داشته باشند. بنابراین سوخت های الکترونیکی باید جای خود را در یک منظره انرژی فزاینده متنوع پیدا کنند.

اتومبیل های برقی در مقابل E-SUF: چرا انتخاب کنید ?

در اروپا ، هنگامی که وسایل نقلیه حرارتی در سال 2035 متوقف می شوند ، سوخت الکترونیکی و برقی دو راه حل هستند که برخی از تنش ها را بین کشورهای عضو ایجاد می کنند. برخی ، همانطور که فرانسه در حال شرط بندی همه چیز در 100 ٪ وسایل نقلیه برقی است. دیگران ، مانند آلمان ، بیشتر به سوخت های مصنوعی اعتقاد دارند.

اما کدام یک از این راه حل ها مناسب ترین و واقع بینانه ترین برای بخش خودرو است ? پاسخ در واقع به چهار عامل بستگی دارد: زیست محیطی ، اقتصادی ، صنعتی و سیاسی.

از نظر زیست محیطی ، به نظر می رسد که برق یک مزیت دارد در سوخت الکترونیکی ، زیرا از انتشار مستقیم CO2 و آلاینده های اگزوز جلوگیری می کند. برق همچنین دارای راندمان انرژی بهتری نسبت به سوخت E است که برای تولید آن به برق زیادی نیاز دارد.

با این حال ، فراموش نکنیم که برق به منبع برق مورد استفاده برای شارژ باتری ها و ساخت و بازیافت دومی بستگی دارد. در فرانسه ، جایی که برق به لطف انرژی هسته ای عمدتاً تولید می شود ، برق معنی دارد. در آلمان ، جایی که کارخانه های کربن کربلی هستند ، این راه حل کمتر مرتبط است.

از دیدگاه اقتصادی, برقی تولید و استفاده کمتری نسبت به سوخت الکترونیکی دارد, که هنوز برای تولید و توزیع بسیار گران است. برقی همچنین از اقدامات تشویقی و نظارتی مطلوب مانند پاداش زیست محیطی یا استانداردهای انتشار بهره می برد. اما برق نیز محدودیت های فنی و عملی مانند استقلال محدود ، زمان شارژ یا کمبود زیرساخت است.

در مورد مؤلفه صنعتی ، برق یک چالش بزرگ برای تولید کنندگان خودرو است که باید مدل ها و کارخانه های خود را با این فناوری جدید تطبیق دهد. برقی همچنین به معنای استراحت با میراث تاریخی و فرهنگی مارک ها ، به ویژه مواردی است که بر لذت یا عملکرد متمرکز هستند. برعکس ، سوخت الکترونیکی به نگه داشتن موتورهای حرارتی موجود و تمیز کردن آنها کمک می کند. یک مزیت قابل توجه.

سرانجام (و این بدون شک مهمترین مؤلفه است) جهت گیری های سیاسی وزن قابل توجهی در آینده این دو راه حل خواهد داشت. برق توسط اکثر کشورهای اروپایی پشتیبانی می شود و تا سال 2050 کارآمدترین و سریعترین مسیر برای دستیابی به بی طرفی کربن محسوب می شود. از طرف دیگر ، سوخت الکترونیکی توسط برخی از کشورها مانند آلمان یا شیلی که در این سوخت صنعتی و یک راه حل انتقالی مشاهده می شود ، دفاع می شود.

چه آینده ای برای سوخت های مصنوعی ?

و اگر راه حل واقعی اتخاذ این دو روش بود ? این احتمال وجود دارد که سوخت های الکتریکی و مصنوعی در آینده همزیستی داشته باشند ، اما با سهم متغیر بازار مطابق با بخش ها و موارد استفاده. برای اتومبیل های مسافربری ، به نظر می رسد برق یک قدم جلوتر از سوخت الکترونیکی است.

اما دومی می تواند جایگاه خود را در سوله های خاص ، مانند وسایل نقلیه جمع کننده و مدل های بالا برای صنعت خودرو ، بلکه در حمل و نقل هوایی یا نیروی دریایی که در آن محلول های الکتریکی یا هیدروژن پیچیده تر است ، پیدا کند.

بنابراین, سوخت های الکترونیکی می توانند مکمل سایر راه حل های تحرک پایدار باشند, مشارکت در دفع کربن بخش حمل و نقل. برای دستیابی به این هدف ، پشتیبانی از تحقیق و توسعه فن آوری های تولید ، تشویق سرمایه گذاری در زیرساخت ها و ایجاد سیاست های تشویقی برای ارتقاء سوخت های مصنوعی ضروری خواهد بود.